Fuzuli – Beni Candan Usandırdı 

Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı

Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan
Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı

Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım kara bahtım uyanmaz mı

Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

Gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı

Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil
Beni tan eyleyen gafîl seni görgeç utanmaz mı

Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı

~~~~~~~~~~~

Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdın mumu yanmaz mı

Bütün hastaların canan eder derdine hep ihsan
Niçin kılmaz bana derman beni rahatsız sanmaz mı

Ayrılıktan yanar canım dökülür gözümden kanım
Uyarır halkı isyanım kara bahtım uyanmaz mı

Gülden yanağına karşı gözümden kanlı akar su
Sevgilim gül vaktidir bu akar sular bulanmaz mı

Gamım gizli tutardım ben dediler söyle yare sen
Söylesem vefasız bilmem inanır mı inanmaz mı

Bende sana yoktu meyil sen ettin aklımı sefil
Ey beni kınayan gafil seni görse utanmaz mı

Fuzuli yorgun sedadır sayende halka rüsvadır
Sorun ki bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı